Το 26ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» πραγματοποιήθηκε από τις 20 έως τις 23 Σεπτέμβρη του 2000 στην Πανεπιστημιούπολη στα Ιλίσια, με κεντρικό σύνθημα «Τραγουδάμε και αγωνιζόμαστε για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση» και με μια καινοτομία που δίνει ώθηση στη μαζικότητα των εκδηλώσεων: Το τετραήμερο μεταφέρεται έτσι, ώστε το Φεστιβάλ να κορυφώνεται το Σάββατο αντί της Κυριακής.
Ξεχωριστές στιγμές αποτέλεσαν τα αφιερώματα στον Γιάννη Ρίτσο με την παράσταση «Παραμερίζουμε ποιητή για να περάσεις», που την παρακολούθησε η συντρόφισσά του, Φαλίτσα, προσκεκλημένη από το ΚΣ της ΚΝΕ. Το ΚΣ της ΚΝΕ επέδωσε στη συντρόφισσα του Γ. Ρίτσου μια τιμητική πλακέτα και ένα αντίτυπο της ανατύπωσης της πρώτης έκδοσης του «Επιταφίου» που διέθεσε στο Φεστιβάλ ο «Ριζοσπάστης».
Πανέμορφο και το αφιέρωμα στον Νίκο Ξυλούρη, το οποίο επίσης παρακολούθησε η γυναίκα του, Ουρανία, η οποία παρέλαβε από την ΚΝΕ τιμητική πλακέτα. Αντίστοιχα, τιμητική βραδιά οργανώθηκε στη Λαϊκή Σκηνή για δύο μεγάλους του λαϊκού τραγουδιού, το στιχουργό Κώστα Βίρβο και το συνθέτη Θόδωρο Δερβενιώτη που ήταν παρόντες.
Συναυλίες έδωσαν μεγάλα ονόματα, όπως ο Θάνος Μικρούτσικος μαζί με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, ο Δημήτρης Μητροπάνος, οι «Πυξ Λαξ», Νίκος Πορτοκάλογλου, Ορφέας Περίδης, Διονύσης Τσακνής και Λαυρέντης Μαχαιρίτσας κ.ά.
Στην κεντρική εξέδρα πραγματοποιείται αφιέρωμα στο σοσιαλισμό, αναδεικνύοντας την αναγκαιότητα της κατάργησης της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, την αναγκαιότητα του σοσιαλισμού. Στον ίδιο χώρο φιλοξενείται η έκθεση του χαράκτη Γ. Φαρσακίδη.
Συζητήσεις έγιναν για το ρόλο της θρησκείας, τα προβλήματα των μεταναστών, τον προσανατολισμό των Ενόπλων Δυνάμεων, τον εργάσιμο χρόνο, την Ολυμπιάδα του 2004, τη Λατινική Αμερική.
Δόθηκαν παραστάσεις θεάτρου δρόμου και κάθε γωνιά του Φεστιβάλ είχε μια ιδιαίτερη «πινελιά», όπως για παράδειγμα ήταν ένα περίπτερο όπου οι νέοι επισκέπτες μπορούν να σκιτσάρουν ό,τι τους ανησυχεί, ό,τι ονειρεύονται.
Θα ήταν παράλειψη να μη μνημονεύσουμε και μια μοναδική, εντυπωσιακή κατασκευή που στήθηκε στο 26ο Φεστιβάλ: «Ο λαβύρινθος της εξάρτησης» που με τον κατάλληλο φωτισμό οδηγούσε τους επισκέπτες από δωμάτιο σε δωμάτιο, μιλώντας για το πρόβλημα των ναρκωτικών και καλώντας τους να πιάσουν το μίτο του αγώνα.